رواية سهر (أم البنات) كاملة (جميع فصول الرواية) بقلم إسراء محمد
واياد جه يقعد معاهم
قالتله : معلش الاكل علي قدي انا والبنات بس
اياد : يعني اي
سهر : يعني انا معملتش حسابك في الاكل
اياد : لي مش فرد من البيت ده
سهر : فرد بس مدفعتش فيه فلوس بقالك يومين يبقي متجيش تقولي اعملي حسابي في الاكل او اغسليلي هدومي حتي
اياد : كمان
سهر : اه كمان
اياد اتغاظ وسابها ونزل
راح لناديه
ناديه : مالك جاي غضبان كده لي
اياد حكلها اللي حصل
ناديه : يا نهار اسود هي حصلت بنت ال … تعمل فيك كده
اياد : دي استقوت اوي يا ماما
ناديه : ولا يهمك افضل كده لحد ما تزهق وهتجيلك راكعه
اياد : تفتكري
ناديه : اه افتكر ، المهم انت عزمتلها حد من صحابك زي ما قولتلك
اياد : اه
ناديه : ربنا يستر وتشرفك قدامهم
اياد : من الناحيه دي اطمني هي مبتحبش حد يجي البيت الا وياخد واجب الضيافه علي اكمل وجه
ناديه : طب كويس
تاني يوم
سهر استأذنت من شغلها بدري عشان الضيوف اللي جايين
اياد كمان رجع ومعاه صاحبه ومراته
اياد : اتفضلوا نورتوا
اسامه صاحب اياد : ده نورك
اياد : ثواني انادي سهر
اسامه : براحتك
اياد دخل لسهر
وقال : الناس جت
سهر : خارجه اهو
وخرجت
سهر : مساء الخير
اياد : سهر مراتي ، اسامه صاحبي ومدام نور مراته
سهر : اهلا وسهلا
اسامه ونور : اهلا بيكي
نور : ما شاء الله قمر
سهر : ميرسي ، عن اذنكم هجيب عصير
وجابت العصير وقعدوا يتكلموا شويه
وبعدين اياد
قال : فين الغدا يا حبيبتي
سهر : سوري يا حبيبي معملتش اكل
اياد بارتباك : بلاش هزار يا حبيبتي الناس مش فاهمين هزارنا
سهر : انا مبهزرش
اياد بانفعال : يعني اي
سهر : يعني معملتش اكل عشان انت مسبتليش فلوس يبقي هعمل منين
اياد : ومتصرفتيش لي
سهر : مش شغلتي عشان اتصرف
الناس اتكسفوا ومشيوا
اياد : انتي بتحرجيني قدام صاحبي
سهر : انت اللي حرجت نفسك لما قررت تعزم حد وتدبسني انا
اياد سابها ومشي راح لناديه
اياد سابها ومشي راح لناديه
بعد السلامات
ناديه : طمني عملت اي
اياد حكلها اللي حصل
ناديه : يا نهار هي دي اللي بتخاف علي شكلها اهي خلت شكلك ولا تسوي قدام صاحبك ومراته
اياد : طب اعمل اي
ناديه : مش عارفه الجبروت اللي بقت فيه ده جابته منين
اياد : مش عارف والله يا ماما
ناديه : طب سيبني افكر واقولك تعمل اي
اياد : طيب بسرعه عشان كل شويه بتزيد جبروت
ناديه : ما انت اللي موكوس واتساهلت معاها في موضوع الشقه اهي بتديك علي دماغك
اياد : ما انا كنت عايز اطلع اريج من الحبس كنت اعمل اي
ناديه : ما هي سابتك عشان اتنازلت عن الشقه يعني خسرت الشقه وخسرت خطيبتك في وقت واحد
اياد : طب كنتي عايزاني اعمل اي
ناديه : متعملش انا اللي هعمل
عند سهر
مشيره : ده مين الناس اللي كانت هنا دي
سهر بلا مبالاة : ده واحد كان صاحب اياد
مشيره باستغراب : كان ازاي يعني
سهر : يعني بعد اللي حصل اعتقد مش هيبقوا صحاب تاني
مشيره : لي اي اللي حصل
سهر : عازم صاحبه علي الغدا ومش سايبلي فلوس ولما جه صاحبه بيقولي فين الغدا قولتله معملتش عشان مسبتليش فلوس فصاحبه اتحرج ومشي وهو نزل غضبان راح لامه
مشيره بهسترية ضحك : يخربيتك اي اللي انتي عملتيه ده
سهر : مش هو اللي عايز يكسفني اهو هو اللي اتكسف
مشيره وهي مش قادره تسيطر على نفسها من الضحك : يستاهل والله هو اللي جابه لنفسه هو وامه
سهر : المهم انا عايزه احمد يشوفلي محامي كويس
مشيره باستغراب : اشمعنا
سهر : هرفع قضيه طلاق
مشيره : انتي متأكده من القرار ده
سهر : اه
مشيره : طب مصاريف المحامي هتدفعيها ازاي
سهر : انا بكلم بابا كل شويه وحكيتله اللي حصل وقالي انا هدفعلك
مشيره : طب ومامتك
سهر : مش هتعرف حاجه غير بعد ما اتطلق
مشيره : ومش خايفه تقاطعك
سهر بحزن وعياط : وهي كده مش قطعاني لما تبقي عارفه انه عايز يتجوز عليا عشان الواد وتقول لبابا طلاقي قصاد طلاقها يبقي هي كده مش قطعاني
مشيره حضنتها
وقالت : طب خلاص اهدي ومتفكري في اللي فات فكري بس في اللي جاي
سهر : مش قادره يا مشيره ده اكتر وقت هي المفروض تبقي جنبي فيه وهي اول واحده اتخلت عني فيه
مشيره : طب اهدي خلاص متزعليش نفسك
سهر : مش عارفه والله انا ما بصدق ابقي لوحدي بالليل عشان انهار من العياط
مشيره فضلت معاها لحد ما هديت
وبعدين سابتها ومشيت
لقت احمد رجع
مشيره : حمد لله علي السلامه يا حبيبي
احمد : الله يسلمك يا قلبي
مشيره : هحضرلك الغدا واجي
احمد : طيب
بعد الغدا
مشيره : بقولك يا حبيبي
احمد : قولي يا روحي
مشيره : سهر عايزاك تشوفلها محامي كويس
احمد باستغراب : لي
مشيره : عشان عايزه ترفع قضيه طلاق علي اياد
احمد : انا اساعدها واجبلها شغل ماشي اساعدها بفلوس ماشي لكن اجبلها محامي لا اعفيني
مشيره : لي
احمد : عشان مش هشارك في خراب بيت حد
مشيره : ولا عشان هو صاحبك
احمد : لا مش عشان صاحبي عشان ممكن ربنا يهديه وهي ترجعله بس ساعتها احنا اللي هنشيل ذنب خراب البيت
مشيره : بس هو اللي خربه اصلا
احمد : وانتي عايزانا نشارك بأننا نجبلها محامي
مشيره : بس
احمد : مفيش بس قوليلها احمد بيعتذرلك انه مش هيقدر يشوفلك محامي وخلاص
مشيره : بس هي كده هتزعل
احمد : تزعل هي دلوقتي ولا تزعلي انتي باقي عمرك علي الخراب اللي هنبقي فيه بسبب اننا شاركنا في خراب بيتها
مشيره : عندك حق
تاني يوم
لتكملة القراءة اضغط عـLـى رقم 11 في الأسفل 👇👇👇