قصة النهاردة بكلمكم من ليلة فرحى الكبيرة ، دخلت انا ومراتى الشقة
اتسرعت وقالت :
_ لا والله العظيم ، انا رضيت بالأمر الواقع ، وقولت إن اهلى فعلا عندهم حق فسمعت كلامهم لأنهم صح ، بس انا مكنتش فرحانة ، زى اى حاجه حصلت فى حياتى بالظبط ، حتى انا اما كنت بشتغل ، كنت برضو شايفة أنهم صح وانا برضو مكنتش فرحانة ولا كنت عاوزة اشتغل اصلا ، وزى حوار كليتى ، كنت شايفة انهم عندهم حق يخافوا عليا أن اروح مكان بعيد و أن فعلا الموضوع صعب وانا مش هقدر اتعايش فى سكن ، بس انا برضو رضيت ومكنتش فرحانة ،كل حاجة كانت بتحصل فى حياتى كانوا أهلى هما اللى مختارينها ،
وانا كنت موافقة عليها ،لمجرد أن شايفة أنهم صح وانا غلط ، بس للاسف انا كنت راضية بكل ده وانا برضو مش فرحانة ، ومن جوايا عاوزة اكمل تعليم واستنا الشخص اللى بحبه ، من جوايا عاوزة مش اشتغل ولا امرمط نفسى واشتغل بشهادتى بعد ما اخلص كليتى ، انا كانت طموحى عالية فى السما ، بس للأسف انا مقدرتش احققها ، عارف لى
كملت انا وقولت :
_ عاشان انتى ضعيفة ي هند
بصت فى الارض وسكتت :
_ انا عارفة أن ضعيفة لان كل حاجة محاولتش ومعافرتش فيها ، كل حاجة كنت برضى لمجرد أن اشوف اهلى راضيين وفرحانين ، طب وانا فين فرحتى ، فين اللى انا عاوزاه ، فين امنياتى واحلامى اللى كنت برسمها لنفس
اتكلمت :
_ طب نامى ي هند كفاية عليكى كدا النهاردة
قربت وقالت :
_ يعنى انت
قولت وانا برفع الغطا علياا وبنام :
_ لا مش هقرب منك نامى ي هند ، لو حابة تنامى فى أوضة الأطفال نامى اعملى اللى انتى عايزاه
اتكلمت وهى بتعيط :
_ هو انت زعلان منى طيب انا اسفة والله مش قصدى ازعلك
لتكملة القصة اضغط على الرقم 4 في السطر التالي 👇